یوگای داغ؛ تمرینی آرامشبخش یا تجربهای خطرناک؟
در سالهای اخیر، یوگای داغ به یکی از پرطرفدارترین سبکهای ورزشی در جهان تبدیل شده است؛ تمرینی که با ترکیب گرما، حرکات کششی و تنفس کنترلشده، وعدهی سمزدایی، انعطافپذیری بیشتر و کاهش استرس را میدهد.
یوگای داغ یا «هات یوگا» به هر نوع تمرین یوگایی گفته میشود که در محیطی گرم و مرطوب انجام شود. در این کلاسها، بسته به سبک آموزش، ممکن است حرکات بهصورت آهسته و با توقف یا پیدرپی انجام شود، اما در همهی موارد گرما و تعریق زیاد بخش اصلی تجربه است.
به گفتهی سامانتا اسکاپ، مربی و بنیانگذار استودیوی «هیتوایز» در نیویورک، یوگای داغ در سادهترین تعریف خود « یوگا در اتاقی گرم» است. کلاسهای معمول این نوع تمرین بین ۶۰ تا ۱۲۰ دقیقه به طول میانجامند و طبق پژوهشی در سال ۲۰۱۷، شرکتکنندگان میتوانند در یک جلسه تا حدود ۱ تا ۲ کیلوگرم آب از دست بدهند. این کاهش وزن البته موقتی است و پس از نوشیدن مایعات جبران میشود.
نخستین شکل رسمی یوگای داغ در دهه ۱۹۷۰ با عنوان «بیکرام یوگا» توسط «بیکرام چودهری» معرفی شد. این سبک شامل ۲۶ حرکت و دو تمرین تنفسی است که طی ۹۰ دقیقه در دمایی بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد انجام میشوند. با این حال، بنیانگذار آن بعدها به اتهام آزار جنسی با شکایتهای متعددی روبهرو شد و در سال ۲۰۱۷ از آمریکا گریخت. مستندی از نتفلیکس با نام «Bikram: Yogi, Guru, Predator» به بررسی این ماجرا پرداخته است.
دمای کلاسهای یوگای داغ بسته به استودیو بین ۲۸ تا ۳۸ درجه متغیر است و برخی سالنها از پنلهای گرمایش مادون قرمز برای ایجاد حس نور خورشید استفاده میکنند. تحقیقات «شورای آمریکایی ورزش» نشان داده تمرین در دمای بالای ۳۷ درجه میتواند دمای بدن را تا حدود ۱۰۴ درجه فارنهایت بالا ببرد که نزدیک به مرز خطر گرمازدگی است. متخصصان تأکید میکنند افراد مبتلا به مشکلات قلبی، گردش خون یا کمآبی نباید این تمرین را انجام دهند.
با این حال، برای افراد سالم، یوگای داغ میتواند موجب بهبود تمرکز، آرامش روان، افزایش انعطافپذیری و بازیابی عضلات شود. اسکاپ میگوید: «ممکن است به اندازهی دویدن ده کیلومتر عرق کنید، اما بدون آن شدت فعالیت.» او توصیه میکند تازهکاران ابتدا حرکات پایه را تمرین کرده و حین کلاس به بدن خود گوش دهند. استفاده از لباس سبک، نوشیدن آب کافی و پرهیز از رقابت در کلاس از نکات ضروری این تمرین است.