«با بچه‌ها که کسی حرف نمی‌زند»؛ روایتگر تأثیر پنهان افسردگی والدین بر دنیای کودکان
رمان «با بچه‌ها که کسی حرف نمی‌زند» اثر برجسته کیرستن بویه، نویسنده شناخته‌شده آلمانی، که در سال ۱۳۹۸ توسط نشر چشمه در ایران منتشر شده، به دلیل رویکرد عمیق خود به مسئله تأثیر افسردگی والدین بر فرزندان، مورد توجه قرار گرفته است.
این کتاب با تمرکز بر زاویه دید یک کودک، تصویری تکان‌دهنده از انزوای کودکان در بحران‌های خانوادگی ارائه می‌دهد.
این رمان حول محور زندگی شارلوته، دختر کوچک خانواده، می‌گردد که شاهد تغییرات ناگهانی و رو به وخامت حال مادرش است. مادر شاد و فعال شارلوته، ناگهان دچار افسردگی شدید می‌شود و این امر، نظم و آرامش خانه را بر هم می‌زند. هم‌زمان، پدر نیز در مواجهه با این بحران دچار خشم و سردرگمی شده و اختلافات خانوادگی اوج می‌گیرد.
شارلوته در کانون این طوفان خانوادگی قرار دارد. او با سؤال بزرگ "چه اتفاقی برای مامان افتاده است؟" دست و پنجه نرم می‌کند و تلاش می‌کند تا راه‌حلی پیدا کند یا برای کمک گرفتن با دیگران صحبت کند. با این حال، او با دیواری از سکوت بزرگ‌ترها مواجه می‌شود.
کتاب به شکل مؤثر این احساس تلخ کودک را برجسته می‌کند: «با بچه‌ها که کسی حرف نمی‌زند!» و نشان می‌دهد که چگونه کودکان در مواجهه با مسائل جدی خانواده، نادیده گرفته شده و تنها می‌مانند.
رمان کیرستن بویه ترجمه کتایون سلطانی فراتر از یک داستان ساده برای گروه سنی نوجوان (گروه سنی ج)، برای والدین نیز پیام‌های مهمی دارد. این اثر به شکلی قدرتمند، احساس تنهایی، سردرگمی و عدم درک شدن کودک در زمان بروز مشکلات جدی روانی والدین را به تصویر می‌کشد.
«با بچه‌ها که کسی حرف نمی‌زند» بر ضرورت گفتگو، شفاف‌سازی مسائل خانوادگی و درک دنیای کودکان در بحران تأکید می‌کند و می‌کوشد تا صدای کودکانی باشد که در سایه مشکلات بزرگ‌ترها، دیده نمی‌شوند و حرفشان جدی گرفته نمی‌شود.
سهیلا انصاری
