خواب عمیق؛ سلاح مخفی مغز برای مقابله با وزوز گوش

یافته‌های پژوهش دانشمندان علوم اعصاب دانشگاه آکسفورد حاکی از وجود ارتباطی معنادار میان وزوز گوش (تینیتوس) و خواب است. به گزارش بی‌جی‌آر، پژوهشگران نشان دادند فعالیت امواج آهسته در خواب عمیق می‌تواند مدارهای عصبی‌ عامل ایجاد وزوز گوش را سرکوب کند. 

وزوز گوش مشکلی به‌نسبت شایع است، و حدود ۱۴ درصد بزرگسالان دست‌کم یک‌ بار به آن دچار می‌شوند. این عارضه معمولا به شکل صداهای خیالی مانند زنگ، وزوز، خش‌خش یا کلیک شنیده می‌شود که منشا خارجی ندارند. در اغلب موارد، این صداها موقتی‌اند، اما در برخی افراد به حالتی پایدار و آزاردهنده تبدیل می‌شوند.

بر اساس نظرسنجی گسترده‌ای که در ۱۲ کشور اتحادیه اروپا انجام شد، نزدیک به یک‌هفتم بزرگسالان وزوز گوش دارند، هر‌چند فقط حدود ۲ درصد جمعیت جهان به نوع شدید این عارضه دچار‌ند، که زندگی روزمره را مختل می‌کند. وزوز گوش به‌عنوان بیماری مستقل شناخته نمی‌شود، و پزشکان آن را نشانه مشکلات دیگر در نظر می‌گیرند. این عارضه درمان قطعی ندارد و مداخلات پزشکی بیشتر بر کاهش فشار روانی و سازگاری با صدا متمرکز است.

پژوهش دانشگاه آکسفورد نشان داد وزوز گوش هنگام خواب از بین نمی‌رود، بلکه با ریتم‌های مغزی مرتبط با خواب تعامل دارد. امواج آهسته خواب عمیق می‌توانند فعالیت بیش‌ازحد مدارهای عصبی مرتبط با وزوز گوش را آرام کنند. در مقابل، وزوز گوش می‌تواند الگوهای خواب را مختل کند، به همین دلیل بسیاری از افراد مبتلا به وزوز گوش از بی‌خوابی یا خواب بی‌کیفیت شکایت دارند. 

پژوهش‌های دیگر نیز نشان داده‌اند که شدت وزوز گوش پس از خواب سبک افزایش پیدا می‌کند، در حالی که خواب طولانی و عمیق می‌تواند آن را کاهش دهد.

این یافته‌ها نشان می‌دهد وزوز گوش فراتر از یک علامت جانبی ساده است و با فعالیت‌های مغزی در ارتباط است. همچنین این ارتباط می‌تواند مسیرهای جدیدی برای درمان بگشاید، از جمله تمرکز بر بهبود خواب عمیق از طریق بهداشت خواب، تحریک صوتی یا داروهایی که مراحل خواب عمیق را تقویت می‌کنند. 

وزوز گوش مزمن و کمبود خواب می‌تواند تمرکز، عملکرد شغلی و روابط اجتماعی را مختل کند و با افسردگی و مشکلات روانی همراه باشد. 

اثربخشی خواب عمیق نشانه‌ای امیدبخش است، اما درمان نیست.